จากนิสิตสาธารณสุขศาสตร์ พลิกผันสู่บทบาทนักวาดสีน้ำ

“เลขา สุขประเสริฐ”  ศิษย์เก่าปริญญาตรีสาธารณสุขศาสตร์ คณะสาธารณสุขศาสตร์ รหัส 49

         น้องหลิน เลขา สุขประเสริฐ  ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยนเรศวร คณะสาธารณสุขศาสตร์ เกียรตินิยมอันดับ 2 ผู้พลิกผันชีวิตสู่อาชีพนักวาดสีน้ำ เจ้าของผลงานหนังสือ Rain ฤดูนี้ยังมีเธอ, Flowers&I, ถ้าคำนั้น ยังเป็นของเรา และอื่นๆอีกมากมาย อีกหนึ่งวิทยากร ที่ได้เข้าร่วมสร้างแรงบันดาลใจในงาน NU Book Fair ครั้งที่ 18   

         “ ชื่อหลิน เลขา สุขประเสริฐ นามปากกาที่ใช้ในงานเขียนคือ “เลขา” ซึ่งเป็นชื่อจริง  เป็นนักวาดภาพ นักเขียน ทำงาน ฟรีแลนซ์  ที่ผ่านมามีหนังสือภาพประกอบ 5 เล่ม ส่วนผลงานอื่นๆก็จะเป็นงานวาดภาพ งานเขียนทั่วไป ที่เป็นงานสื่อประชาสัมพันธ์ให้กับผลิตภัณฑ์ต่างๆ งานวาดภาพประกอบ  และมีสอนศิลปะด้วย

         ผลงานล่าสุดคือ Rain ฤดูนี้ยังมีเธอ เป็นหนังสือที่หลินทำร่วมกับ อุ๊คบีคอมมิคส์ และบริษัทเลิฟอิส โดยพี่บอย โกสิยพงษ์  พี่ต๋อง อภิชา เป็นการทำมิวสิควีดีโอ ที่นำมาทำเป็นหนังสือ  เล่มนี้เป็นความบังเอิญที่เริ่มมาจากหลินทำโครงหนังสือเล่มหนึ่งเกี่ยวกับความรักในวันฝนตกอยู่ก่อนแล้ว และมีโอกาสได้เจอกับพี่บอย  ซึ่งกำลังมีผลงานเพลงใหม่ของพี่ต๋อง ชื่อเพลงว่า “อยู่ๆก็ฝนตก” และมีแผนในการทำมิวสิควีดีโอที่ต้องการให้ออกมาเป็นภาพวาด พอดีว่าช่วงนั้นหลินมีต้นฉบับอยู่ ก็เลยสามารถที่จะเอางานมารวมกันได้ ก็รู้สึกว่าสนุก มีความสุขกับงานนี้ ”

รู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้มาบรรยาย “ปลูกจินตนาการด้วยสีน้ำ” คือหัวข้อที่มาร่วมบรรยายให้น้องๆ ม.นเรศวรได้ฟังกันในครั้งนี้

         “ ค่อนข้างตื่นเต้นกับทุกคลาสที่สอน ไม่ว่าจะเป็นที่ไหนหรือใครมาเรียน  สำหรับงานครั้งนี้หลินก็คิดว่าเป็นเกียรติมากที่ทางมหาวิทยาลัยให้โอกาส และเห็นถึงความสามารถของหลิน อยากให้ทุกคนใช้เวลาว่างไปกับสิ่งที่แปลกใหม่  บางคนอาจจะไม่เคยวาดรูปมาก่อนเลย แต่สนใจอยากรู้ อยากทำเป็น อยากรู้ว่าที่เราเห็นคนวาดรูปกันนั้นมีขั้นตอนอย่างไร อย่างน้อยถ้าครั้งนี้ยากเกินไปหรืออาจไม่ชอบที่จะเข้าร่วมกิจกรรม  อย่างน้อยก็ได้รู้ขั้นตอน โดยรวมก็ได้ถามทุกคนที่ได้เข้าร่วมกิจกรรม เขามีความสุข และไม่คิดว่าตัวเองจะสามารถทำได้  เรื่องการวาดรูปหลินมองว่าไม่ใช่เรื่องของความยากง่าย ไม่ใช่เรื่องของพรสวรรค์  ไม่ใช่เรื่องอะไรที่ไกลเกินตัว  เพียงแต่ว่าถ้าเรารู้ขั้นตอนเราจะสามารถทำมันได้ และสนุกขึ้นเรื่อยๆ ”

จากศิษย์เก่าของคณะสาธารณสุขศาสตร์ เกียรตินิยมอันดับ 2 สู่จุดพลิกผันของชีวิตมาเป็นนักวาดสีน้ำ ทุกอย่างล้วนเกิดจากใจรักในการวาดรูป และน้องหลินมักนำความชอบของตัวเองไปใช้กับงานอยู่เสมอ

         “ หลินชอบวาดรูปมาตั้งแต่เด็กๆ ถึงแม้ว่าจะเรียนมาทางสายวิทยาศาสตร์ เข้ามาเรียนคณะสาธารณสุขศาสตร์ บ่อยครั้งหลินก็จะมีสมุดอีกเล่มหนึ่งเอาไว้วาดรูปเล่น วาดรูปตั้งแต่เด็กจนโต ทำกิจกรรมหลายๆอย่างในคณะที่เกี่ยวข้องกับการวาดรูป  อย่างการทำงานในคณะก็จะไปเขียนป้าย วาดรูปลงโปสเตอร์ให้เพื่อน ให้งานกลุ่ม  คือยังเอาความชอบของตัวเองไปใช้กับงานอยู่เรื่อยๆ  เพียงแต่ช่วงที่เรียนจบก็พบว่า จริงๆแล้วเราคงจะสนุกกับสิ่งที่เราอยากจะลองทุ่มเทดูว่า ถ้าเราจริงจังกับทางนี้จริงๆ เราจะสามารถทำเป็นอาชีพได้หรือเปล่า ซึ่งเริ่มจากเป็นงานอดิเรก พอมีโอกาสดีๆหลายๆครั้งเข้ามาก็คิดว่าเราสามารถทำมันเป็นอาชีพได้จริงๆ ก็ใช้เวลาในการฝึกวาดภาพสีน้ำอยู่ประมาณ 2 ปี ถึงจะมีสำนักพิมพ์ติดต่อให้ไปร่วมงานด้วย

         ทางบ้านก็สนับสนุนให้วาดภาพตั้งแต่เด็ก เพียงแต่คุณแม่ก็มีแนวคิดว่าการวาดรูปหรืออะไรก็ตามที่ใช้ทักษะ สามารถที่จะฝึกฝนได้ แต่ว่าความรู้ในทางวิชาการบางอย่างเราไม่สามารถฝึกฝนได้ด้วยตัวเอง  หรือแม้แต่อ่านหนังสือด้วยตัวเองก็ไม่สามารถที่จะเข้าใจได้ ต้องเรียนเท่านั้นถึงจะเข้าใจได้  ก็เลยสนับสนุนให้เรียนสายที่นอกเหนือความสนใจที่เป็นอยู่ประจำก็คือการวาดรูป ลองไปเรียนอะไรที่ไกลตัว ไกลจากสิ่งที่ตัวเองสนใจไปเลยก็คือเรื่องของวิทยาศาสตร์การแพทย์   ต้องเรียนเรื่องที่เราไม่สามารถค้นคว้าได้ด้วยตัวเองก็เลยมาเรียนคณะสาธารณสุขศาสตร์ และฝึกวาดรูปด้วยตัวเอง ฟังแล้วอาจจะงงๆ แต่หลินกลับคิดว่าไม่มีอะไรที่น่าเสียดาย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการที่เราไม่ได้เรียนมาตรงสาย แต่หลินมองว่าทุกอย่างเป็นโอกาสหมดเลย

“อย่าเสียดายกับอะไรที่เราได้ทำไปแล้ว แต่ให้ทดแทนสิ่งที่ทำลงไปด้วยการทุ่มเทให้ยิ่งกว่าเดิม”

         “ หลายปีที่ผ่านมา พอหลินมาทำงานที่เกี่ยวกับวงการหนังสือหรือด้านการวาดภาพ ก็ทำให้เจอน้องๆหลายๆคนที่เข้ามาคุยด้วยแล้วบอกว่าตัวเขาเองก็เป็นเด็กสายวิทยาศาสตร์เหมือนกัน แต่ก็ชอบวาดรูปด้วย ชอบเขียนหนังสือ จะเจอบ่อยมาก มาในเชิงปรึกษาก็มี มาในเชิงขอคำแนะนำก็เยอะ หลินว่าอย่าเสียดายกับอะไรที่เราได้ทำไปแล้ว แต่ให้ทดแทนสิ่งที่ทำลงไปด้วยการทุ่มเทให้ยิ่งกว่าเดิม

         เมื่อหลินมีโอกาสที่สอบติดเข้ามาในคณะนี้ ที่หลายคนก็อยากจะเข้ามาเรียนด้วยเหมือนกัน หลินเองก็ต้องทำหน้าที่ตรงนี้ให้ดีด้วย ก็คือตั้งใจเรียน ในเมื่อเข้ามาแล้วก็ต้องรับผิดชอบตัวเอง รับผิดชอบกับสิ่งที่ตัวเองเลือก และฝึกฝนจนกว่าวันหนึ่งเราจะแน่ใจตัวเองจริงๆว่าเราอยากทำอะไรกันแน่ เราอยู่กับอะไรแล้วมีความสุข อยู่กับอะไรที่จะอยู่ได้ยืนยาวมั่นคงจริงๆ ก็จะเลือกทางนั้น และตัดสินใจ ก็คิดว่าน้องๆที่ยังอยู่ในวัยมหาวิทยาลัยน่าจะมีเวลาที่จะเลือกอีกเยอะมาก กว่าที่จะจบไปทำงาน ก็อยากให้ใช้เวลาอย่างคุ้มค่าทั้งความรับผิดชอบ และความสุขส่วนตัว ”

——————————————————-